Alles kan..
Door: Suzanne en Laura
24 Juli 2016 | Oeganda, Soroti
Hi allemaal,
Week twee zit er voor ons weer bijna op. Het was me wel een weekje!
Op maandag zijn we gestart op de afdeling chirurgie. Alle patiënten in het hospitaal die een chirurgisch probleem hadden werden nagelopen. De ernstige gevallen konden vervolgens op donderdag en vrijdag worden geholpen. Alles is anders hier. Zo lag er een mevrouw die een ruggenwervel had gebroken nadat ze uit een mangoboom was gevallen. Dat zien we in Nederland natuurlijk niet zo vaak. Ook veel andere botbreuken en infecties.
Dinsdag en woensdag gingen we naar de obstetrie en gynaecologie: een dag om nooit te vergeten. Keizersneden aan de lopende band en ook een hoop vaginale bevallingen op een dag. Wij hebben mogen assisteren met een bevalling en onze namen staan in het "geboortedossier". Helaas is er ook veel kindersterfte. Oegandezen krijgen veel kinderen maar verliezen er ook een paar. Daar zijn we deze week ook een paar keer getuige van geweest. Dat was een heftige ervaring. Hier lijkt er niemand echt van op te kijken.
Donderdag en vrijdag waren de operatiedagen. Daar komt werkelijk van alles langs. Wel op het gemak want time is money kennen ze niet. Patiëntenrechten ook niet en normen en waarden zijn heel anders. Te pas en te onpas bellen en ongegeneerd lachen waar de patiënt bij is. Cultuurverschillen..
Gelukkig wordt er ook genoeg op een voor ons gepaste manier gelachen. Ons aanspreekpunt in het ziekenhuis, Dr Epodoi, is echt een lolbroek. Hij laat de net verwijderde prostaat achter het gordijntje zien aan de voormalige eigenaar, noemt een schimmelvlek op het plafond "nice decoration" en laat ons een XL broek om onze hoofd knopen bij gebrek aan haarnetjes..
Het was ons het weekje wel!
En op zaterdag: de was! Met de hand uiteraard
We kijken uit naar volgende week! Geen dag is hetzelfde hier.
Het is een heftige maar prachtige ervaring!
Groetjes uit Oeganda!
Ajuus en houdoe!
Suus en Laura
Week twee zit er voor ons weer bijna op. Het was me wel een weekje!
Op maandag zijn we gestart op de afdeling chirurgie. Alle patiënten in het hospitaal die een chirurgisch probleem hadden werden nagelopen. De ernstige gevallen konden vervolgens op donderdag en vrijdag worden geholpen. Alles is anders hier. Zo lag er een mevrouw die een ruggenwervel had gebroken nadat ze uit een mangoboom was gevallen. Dat zien we in Nederland natuurlijk niet zo vaak. Ook veel andere botbreuken en infecties.
Dinsdag en woensdag gingen we naar de obstetrie en gynaecologie: een dag om nooit te vergeten. Keizersneden aan de lopende band en ook een hoop vaginale bevallingen op een dag. Wij hebben mogen assisteren met een bevalling en onze namen staan in het "geboortedossier". Helaas is er ook veel kindersterfte. Oegandezen krijgen veel kinderen maar verliezen er ook een paar. Daar zijn we deze week ook een paar keer getuige van geweest. Dat was een heftige ervaring. Hier lijkt er niemand echt van op te kijken.
Donderdag en vrijdag waren de operatiedagen. Daar komt werkelijk van alles langs. Wel op het gemak want time is money kennen ze niet. Patiëntenrechten ook niet en normen en waarden zijn heel anders. Te pas en te onpas bellen en ongegeneerd lachen waar de patiënt bij is. Cultuurverschillen..
Gelukkig wordt er ook genoeg op een voor ons gepaste manier gelachen. Ons aanspreekpunt in het ziekenhuis, Dr Epodoi, is echt een lolbroek. Hij laat de net verwijderde prostaat achter het gordijntje zien aan de voormalige eigenaar, noemt een schimmelvlek op het plafond "nice decoration" en laat ons een XL broek om onze hoofd knopen bij gebrek aan haarnetjes..
Het was ons het weekje wel!
En op zaterdag: de was! Met de hand uiteraard
We kijken uit naar volgende week! Geen dag is hetzelfde hier.
Het is een heftige maar prachtige ervaring!
Groetjes uit Oeganda!
Ajuus en houdoe!
Suus en Laura
-
24 Juli 2016 - 13:02
Addy:
Die is een mooi verhaal.
En je doet er inderdaad ervaring mee op.
Ik hoop dat het jullie alle maal bevalt daar.
en toch ook een beetje er van genieten.
Gr addy -
24 Juli 2016 - 20:19
Ingrid Klazen:
Succes nog dames! Leuk om jullie verhalen te lezen! -
25 Juli 2016 - 07:15
Christien:
Het is heel wat wat jullie hebben gezien en meegemaakt in deze 2 weken. En wat een schril contrast zal het zijn. Maar deze mooie en heftige ervaringen nemen jullie mee in jullie verdere leven en loopbaan. Suc6 voor de volgende 2 weken maar ook nog veel plezier. Groet Christien.
-
25 Juli 2016 - 13:37
Hennie Trentelman Klaassen:
wat een belevenissen weer daar in dat verre land,leuk om te lezen
veel succes en plezier nog daar -
26 Juli 2016 - 12:53
Lisette:
Wat een wereld van verschil!
Het lijkt me een onvergetelijke ervaring.
Succes weer komende week X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
